স্নেহৰ মজিয়াত

অনন্ত কুমাৰ ভুঞা

ঋতুৱে বিদায় লব সময়ত

দিন আৰু মাহ হেৰাব বছৰৰ বুকুত,

অনুভৱৰ মজিয়া বিচাৰি

আন্ধাৰ জোনাকত ঘুৰি ফুৰিব।

শীত ঋতুত নদী শুকাব 

বন বিৰিখ লঠঙা হব খৰাঙত,

বতাহে আনিব বাতৰি ফাগুণ অহাৰ, 

প্ৰণয়ৰ অনুভৱ আহিব লগত।

সময় নিঃশব্দে নীৰৱে বাগৰিব

অৰণ্যই খিল খিলকৈ হাঁ‌হিব,

সপোন আহি উদুলি মুদুলি কৰিব 

প্ৰতি ঋতুত সময়ৰ বান্ধোনত।

গোট মৰা অনুভৱ গলিব সময়ৰ লগত

স্মৃতি জাগিব প্ৰণয় ভাৱত,

বিস্ময়ৰ হাতাশা হেৰাব 

বেদনা ভৰা সময়ে লব বিদায়।

জীৱনৰ আদি পাঠ শিকাৰ সময়ত

মনত ভীষন উৎসাহ আছিল,

সময়ত আশা বোৰ মন্থৰ হ'ল,

অনুভৱী বতাহো আতৰিল বহু দূৰলৈ।

::x::x::x::

---

Poet Ananta Kr. Bhuyan

lives in Lakhimpur, Assam

[Disclaimer: The opinions expressed in our Blog are those of the author(s) / poet(s) and do not necessarily reflect the opinions of the Publisher.]